Interview Nick

Naar aanleiding van mijn artikel “Als je niet kunt zien dan bekijk je het maar” die over de stigmatisering van blinden en slechtzienden gaat, heb ik een goede vriend geïnterviewd.
Hij is blind en toch een bekende naam in het muziekwereldje.
Voor mij is hij het perfecte voorbeeld dat een beperking geen reden is nergens in te kunnen uitblinken of zelfs in iets beter te zijn dan iemand zonder beperking.

Nick, je bent niet blind geboren? Kan je ons daar iets meer over vertellen?

Toen ik 18 maanden oud was heb ik Leukemie gehad. In het ziekenhuis van Eeklo dachten ze echter dat er iets mis was met mijn nieren. Daarom werd ik doorgestuurd naar Antwerpen. Uiteindelijk in het UZ in Gent terechtgekomen waar ze onmiddelijk wisten wat het probleem was, maar de diagnose was te laat gesteld en mijn oogzenuwen waren toen reeds uitgerokken met als gevolg dat er geen beelden meer naar mijn hersenen gezonden kunnen worden.

Welke muziek instrumenten speel je?

Drum, gitaar, een beetje sax en piano en ik zing.

Hoe heb je dit geleerd?
Vooral door veel te experimenteren en uiteraard op gehoor te werken. Ook wel wat lessen gehad om de techniek beter te beheersen en nadien Jazz Studio gevolgd.

Ondanks je beperking heb je al een interessanter leven achter de rug dan de meeste ziende personen. Je hebt al in enkele muziekgroepen gespeeld in welke en welk genre?

SoulPatrol: blues/rock
Crusader: heavy metal
Rewinds: covers
Steelyard Blues Band: blues (uit Engeland)
Belgian Jazz Explosion: jazz
Thiery Vercammen Band: mix van jazz, funk en rock
The Imaginary Friends: rock/folk
Louis De La Nuit: jazz/gypsy/experimenteel (à la Tom Waits)
Blue Two: akoestisch duo / voornamelijk covers
en veel vervangingen

Wat zijn de hoogtepunten uit je muziekcarrière?

Een optreden in Weimar (Oost-Duitsland) voor 5000 mensen die allemaal aan het mee klappen waren. Maar over het algemeen zijn kleinere optredens vaker hoogtepunten omdat je meer contact hebt met het publiek, vooral bij jazz optredens.

Kan je ons iets vertellen over je schoolloopbaan?

Tot het vijfde leerjaar volgde ik les aan Spermalie, Brugge. Daarna gewoon onderwijs in het Sint-Leo College te Brugge. Eerste middelbaar (handel) aan het Sint-Jozefsinstituut te Brugge. De volgende drie jaar volgde ik Handel-Talen aan het O.L.V. College Ten Doorn te Eeklo. Daarna weer naar Brugge naar de Kunst Academie waar ik Woordkunst drama studeerde om later naar de Jazz Studio in Antwerpen te gaan…

Welke hulpmiddelen gebruikte of kreeg je op een gewone school?

Ik gebruikte een laptop met brailleleesregel tijdens de lessen. Voor meetkunde gebruikte ik een reliëf tekenmap, aangepast voelbare lat, tekendriehoek, gradenboog, passer enz. Boeken werden over het algemeen omgezet op computer, sommige waaronder wiskunde werden in braille omgezet vanwege tekeningen en bepaalde tekens die niet echt beschikbaar zijn op PC.

Welke hulpmiddelen gebruik je in het dagelijks leven?

Sprekende weegschaal (zowel om mezelf te wegen als in de keuken), brailleregel, kleurendetector, sprekende GSM (hoeweel dit tegenwoordig ingebouwd zit op de iPhone van Apple dus dit is geen speciaal toestel), witte stok.

Je gebruikt geen geleidehond, hoe komt dit?

Vooral omdat ik muzikant ben en ik een heel onregelmatig leven heb qua slapen, eten enz. Ik reis ook veel voor optredens en zou de verantwoordelijkheid voor een hond niet kunnen opbrengen. Anderszijds zou ik het wel overwegen moest ik een 9 to 5 job hebben bv.

Krijg je steun van een bepaalde instelling en hoe gaat dit in zijn werk?

Ik krijg een uitkering van de FOD sociale zekerheid omdat ik geen vast werk heb. Al wat ik verdien moet ik dan aangeven en dat wordt verrekend. Verder worden hulpmiddelen die enorm duur zijn (zoals brailleregel - de mijne kost zo'n 6075 Euro) worden na goedkeuring terugbetaald door het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH). Verder is er nog Licht en Liefde die instaat voor mobiliteitstraining e.d.

Heb je ooit nadelen ondervonden aan je beperking, bijvoorbeeld een stempel die je krijgt van andere mensen?

Moeilijke vraag. Ik denk het wel, er zijn altijd wel mensen die denken dat iemand die blind is niets alleen kan, laat staan alleen wonen en praktisch alles alleen doen. Ik heb ook al gehad dat de ouders van mijn toenmalige vriendin het maar niets vonden dat hun dochter samen was met iemand die blind was, tot ze zagen dat ik mijn plan wel kan trekken en ik de favoriete muziek van haar vader speelde…

Nickfoto.jpg